ΚΕΙΜΕΝΟ |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ |
|
Philosophi mundum censent |
Οι φιλόσοφοι πιστεύουν ότι ο κόσμος |
|
regi numine deōrum; |
κυβερνιέται από τη βούληση των θεών˙ |
|
eum esse putant quasi commūnem urbem |
νομίζουν ότι αυτός είναι κάτι σαν κοινή πόλη |
|
et civitātem hominum et deōrum, |
και πολιτεία ανθρώπων και θεών |
|
et unum quemque nostrum |
και ότι ο καθένας ξεχωριστά από εμάς |
|
eius mundi esse partem; |
είναι μέρος αυτού του κόσμου˙ |
|
ex quo illud natūrā consequitur, |
από αυτό συνεπάγεται από τη φύση το εξής, |
|
ut commūnem utilitātem nostrae anteponāmus. |
ώστε να βάζουμε δηλαδή το γενικό καλό πάνω από το ατομικό μας. |
|
Ut enim leges antepōnunt |
Γιατί όπως οι νόμοι βάζουν |
|
omnium salute |
την ευημερία όλων |
|
singulōrum salūti, |
πάνω από την ευημερία του καθενός χωριστά, |
|
sic vir bonus et sapiens et legibus parens |
έτσι ο καλός και σοφός και υπάκουος στους νόμους άνθρωπος |
|
consulit utilitāti omnium plus |
φροντίζει περισσότερο για την ευημερία όλων |
|
quam unīus alicuius aut suae. |
παρά (για την ευημερία) ενός οποιουδήποτε ατόμου ή τη δική του. |
|
Nec magis vituperandus est |
Και δεν πρέπει να επικρίνεται περισσότερο |
|
proditor patriae quam |
ο προδότης της πατρίδας παρά |
|
proditor commūnis utilitātis, |
ο προδότης του κοινού συμφέροντος, |
|
aut commūnis salūtis desertor |
ή ο λιποτάκτης από τη γενική ευημερία |
|
propter suam utilitātem et salūtem. |
για χάρη της ατομικής του ωφέλειας και ευημερίας. |
|
Ex quo fit, |
Από αυτό συμβαίνει, |
|
ut laudandus is sit, |
ώστε να πρέπει να επαινείται αυτός |
|
qui pro re publicā cadat, |
που πέφτει για την πατρίδα, |
|
quod decet |
επειδή αρμόζει |
|
cariōrem nobis esse patriam |
να είναι πιο αγαπητή σε μας η πατρίδα |
|
quam nosmet ipsos. |
παρά εμείς οι ίδιοι. |
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ
|
1 |
2 |
3 |
|
natura-ae (Θ) |
deus-i (A) |
desertor-oris (A) |
|
patria-ae (Θ) |
mundus-i (A) |
homo-inis (A) |
|
|
philosophus-i (A) |
proditor-oris (A) |
|
|
vir-viri (A) |
civitas-atis (Θ) |
|
5 |
|
lex-gis (Θ) |
|
res-ei (Θ) |
|
pars-rtis (Θ) |
|
|
|
salus-tis (Θ) |
|
|
|
urbs-rbis (Θ) |
|
|
|
utilitas-atis (Θ) |
|
|
|
numen-inis (O) |
ΕΠΙΘΕΤΑ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ
|
2 |
ipse, ipsa, ipsum (οριστική) |
|
bonus-a-um |
noster, nostra, nostrum (κτητική) |
|
carus-a-um |
unusquisque, unaquaeque, unumquidque (αόρ. ουσιαστική) |
|
publicus-a-um |
is, ea, id (οριστική-επαναληπτική) |
|
singuli-ae-a |
qui, quae, quod (αναφορική) |
|
unus-a-um |
ille, illa, illud (δεικτική) |
|
3 |
aliquis, (aliqua ή aliquae), aliquid (αόριστη ουσιαστική) |
|
communis-is-e |
suus, sua, suum (κτητική) |
|
omnis-is-e |
ego (προσωπική) |
ΡΗΜΑΤΑ
laudo, -avi, -atum, -are (1)
puto, -avi, -atum, -are (1)
vitupero, -avi, -atum, -are (1)
censeo, censui, censum, censere (2)
decet, decuit, -, decree (2)
pareo, parui, paritum, parere (2)
antepono, anteposui, antepositum, anteponere (3)
cado, cecidi, casum, cadere (3)
consequor, consecutus sum, consequi (3) αποθετικό
consulo, consului, consultum, consulere (3)
rego, rexi, rectum, regere (3)
fio, factus sum, fieri ανώμαλο