Ἰσοκράτους Ἀρεοπαγιτικός 16-18

Σ’ ολόκληρο το έργο του Ισοκράτη ένας μόνο λόγος αφορά την εσωτερική πολιτική ζωή των Αθηνών: είναι ο «ρεοπαγιτικς» που φαίνεται να συντάχθηκε γύρω στο 356–354 π.Χ. Ο Ισοκράτης ξεκαθαρίζει καλά ότι μιλά γι’ αυτή, γιατί ακριβώς η εσωτερική πολιτική της πόλης κινδυνεύει να καταστρέψει τη θέση της Αθήνας στην Ελλάδα.

Εὑρσκω τατην μνην ν γενομνην κα τν μελλντων κινδνων ποτροπν κα τν παρντων κακν παλλαγν, ν θελσωμεν κενην τν δημοκραταν ναλαβεν, ν Σλων μν δημοτικτατος γενμενος νομοθτησε, Κλεισθνης δ’ τος τυρννους κβαλν κα τν δμον καταγωγν πλιν ξ’ ρχς κατστησεν. ς οκ ν εροιμεν οτε δημοτικωτραν οτε τ πλει μλλον συμφρουσαν. Τεκμριον δ μγιστον· ο μν γρ κεν χρμενοι, πολλ κα καλ διαπραξμενοι κα παρ πσιν νθρποις εδοκιμσαντες, παρ’ κντων τν λλνων τν γεμοναν λαβον, ο δ τς νν παροσης πιθυμσαντες, π πντων μισηθντες καπολλ κα δειν παθντες, μικρν πλιπον το μ τας σχταις συμφορας περιπεσεν.

δημοτικός: ο δημοκρατικός

 

Παρατηρήσεις:

1.       Εὑρσκω: β΄ ενικό Οριστικής αορίστου β΄

2.       τατην: δοτική ενικού στο ουδέτερο γένος

3.       γενομνην: απαρέμφατο στο χρόνο που βρίσκεται

4.       μελλντων: γενική ενικού στο θηλυκό γένος

5.       παλλαγν: απαρέμφατο στο χρόνο που βρίσκεται

6.       ναλαβεν: γ΄ ενικό υποτακτικής στο χρόνο που βρίσκεται

7.       πλει: αιτιατική ενικού

8.       μλλον: οι άλλοι δυο βαθμοί

9.       μγιστον: οι άλλοι δυο βαθμοί

10.   πολλά: να γραφεί το αντίστοιχο επίρρημα

11.   πσιν: γενική πληθυντικού στο ίδιο γένος

12.   λαβον: απαρέμφατο μέλλοντα στη φωνή που βρίσκεται

13.   μισηθντες: ίδιος τύπος στην ονομαστική ενικού

14.   δεινά: αιτιατική ενικού στο συγκριτικό βαθμό στο θηλυκό γένος

15.   συμφορας: ονομαστική πληθυντικού